دیدین هر چن وخ یک گیر یه کلمات و اصطلاحات خاصی می افته تو دهن مردم. که بیرون بیا هم نیست. یه مدت پ ن پ افتاده بود تو حلقوم ملت. یه مدت تو افق محو شدن، یه مدت مورد داشتیم. یه سری ملت زده بودند تو خط سبد کالا. یه مدت در جریان پخش مستقیم تکرار حرکت های آهسته مسابقات تیم ملی والیبال، ویدئو چک رونق گرفت. یه مدت بسته پیشنهادی رواج پیدا کرد. سال ۸۸ کلمه فتنه اومده بود روی کار. قرن ها پیش واژگانی چون "نه غلام" و "می بینم که" "کیه؟" (توی قهوه تلخ) و "به به" و "واقعا" و اخیرا هم اسیدپاشی.

این اصطلاحات یه تاریخ مصرفی داره. یه مدت میان و میرن. کلمه ی هدفمند می دونی مال زمان حکومت کدوم سلسله است؟ خیلی قدیمیه. یه رفیق داشتیم کلمه ی "لینگار" افتاده بود تو دهنش. دهن ما رو لینگار کرده بود، شخم زده بود اساسی. دم به دم توی تک تک جملاتش از این کلمه استفاده شکه حتی در بی ربط ترین شرایط ممکن. تا خودمان با کتک لینگارش نکردیم، لینگار از دهنش نیفتاد. "هدفمند صحبت کردن" خیلی گنگه. یعنی چطوری مثلا هدفمند صحبت کنیم؟ یکی رو می بینیم مثلا. الان مکالمه مون شروع میشه. تو این چند ثانیه چکار کنیم که حرفامون هدفمند بیان بیرون؟ قبلش توی ذهنمون برنامه ریزی کنیم براش؟ طرح کلی بکشیم براش؟ استراتژی بریزیم؟ هدف تعیین کنیم برای کلام؟ خو از کجا معلوم یارو چی میخاد بگه؟ بیفتی تو گفتگو دیگه هدفمندی و بی هدفی و اینا تعطیل. دیگه کلامه، اره واگری. منظور خو ارسونی تموم. این دنگ و فنگ ها چیه؟

یه لحظه، شاید منظورش اینه که؛ کلا حواسمون باشه غیبت نکنیم. کلا حواسمون به قسم خوردن هامون باشه. کلا بد دهن نباشیم. و اینا . . .

منظور همینه؟ خیلی هم خوب. خیلی هم ممنون. پ بچه ها شور خو پس اگرم. اگه یه وقت کسی اون جمله رو گفت هیچی نگید. حتی همون آره رو هم نگید. فقط گوش بدید و عمل کنید. باشه؟ موفق باشی.

اگه یه شبی یکی رسما اعلام نمود که: لباس های آرم دار و مارک دار و برچسب دار که نوشته های انگلیسی و مطالبی نامفهوم  روشون نوشته نپوشید. معلوم نیست این نوشته ها چیه. خدا می دونه چه مسائل شرک آلود و کفر آمیزی رو این لباس ها می نویسن و جوان مؤمن و مسلمان می پوشد در حالیکه نمیداند اون نوشته ها یعنی چه. دیده می شود جوان مؤمن و مسلمان تصویر صلیب رو لباسش کشیده شده. با همون وضع هم میره نماز جماعت، صف اول. عکس صلیب رو لباس گناه کبیره است. حق ندارد یک جوان مؤمن و مسلمان از این کارها، این شب نشینی ها، این بطالت ها انجام بده. بر بگردیم به خودمون به خدامون که فردای قیامت و ...

اینا رو که شنیدی دست و پا سو نکنی ها. آروم باش و فقط بگو: آره. یه وقت نگی: حالا دیدی چه خاکی به سرمون شد؟ خاک رس خالص. بیچاره شدیم رفت. من هر چه لباس قابل پوشیدن و نو دارم، رو همشون از دم نوشته های انگلیسی عجیب غریب هست. رو یکیش نوشته: Hey‎ ‎guy,‎ ‎Hey‎ ‎gay,‎ ‎what‎ ‎about‎ ‎another‎ ‎way.

رو اون یکی نوشته: I‎'‎m‎ ‎pregnant.

رو اون یکی دیگه نوشته: I‎'‎m‎ ‎ready‎ ‎to‎ ‎get‎ ‎naild.

رو بقیه اشکال عجیب غریب و جمجمه آدم و لب و لوچه و این جور چیزا کشیده شده. من خودم که این کارو نکردم. وقتی خریدم همینطوری بود.

یعنی دیگه تموم؟ باید همه رو بندازم دور؟ هر چه لباس دارم؟ از دم؟ پ جون دری در بیام از خونه؟ الان تو بازار هر چه لباس هست همین جوریه که. نکنه توقع داری مث بسیجی های مخ لص پیراهن آستین بلند بپوشم؟ بندازمش روی شلوار؟ اون دکمه بالاییشو هم ببندم؟ چطوره؟ بعدش ریش هم بزارم برات؟ دیگه چی؟ ما سراپا گوشیم واسه انجام فرامین پوشش.

بابام به من پول میده برم لباسای دیگه بخرم؟ من پول ندارم کارت شارژ بخرم، دوست دخترم ولم کرده به همین دلیل. اون وقت لباسای جدید بخرم؟ شما پولشو میدی؟ اگه نوشته هاش معنی بدی نداشت چی؟ مجازه؟ دیگه دمت گرم یه کم راه بیا با ما. یه تخفیفی بده. زیاد سخت نگیر. برم از دبی یا از شهرستان لباس بخرم؟ اینجا که چیز به درد بخوری هست نوشته روشه. با لیف سیمی و مته بیفتم به جون اون نوشته ها و پاکشون منم؟ خو جیمه مه پچ پچ اوو خو.  از بقیه مدل ها بدم میاد. یه عمری با اون تیپ اومدیم بیرون، بعد یهو کمیس بپوشم؟ مسخره ام نمی کنن؟ تازه بالا تنه عورت نیست که. چیزی نپوشم چه؟

برید به اونایی گیر بدید که شلوارهایی می پوشن که تکه پاره است یا داره از پاشون می افته. یا وقته سر نمازن یا سوار موتورن شیلشون کامل پیدان.

دیگه محدود کردن جوونا یه حدی داره. یه مشتقی داره. تو همه بازه های مختلف پیوسته و در نتیجه انتگرال پذیر هم هست. به خدا.

لباسون ما هم باید کسه دگه به ما انتخاب بکن. همطو پیش بره سواه اگی مدل مو خو هم صاف بزنی. پس فردا می گید سوار موتور هم نشید. لابد بعدش میگید؛ این چه طرز راه رفتنه؟ فقط یه جور خاصی که ما میگیم راه برید. لینگ فراهن، لینگ فراهن! حرف نزن. بشین سر جات. نخواب. نخور. نفس نکش. بمیر.

نهضت آزار رسانیه؟ شما جوون بودید کسی از این گیرها به شما می داد؟ دل نداشتید؟ خواسته هاتون رو کسی سرکوب کرد؟ بذارید دو روز جوونیم طعم جوونی رو بچشیم بابا.

خودتون پشت جیمه بلندن خو بنویسید مثلا ... حالا هر چی. ما جوونا مؤدبیم بابا، چیزی بهتون نمی گیم. قول شرف.

یه وقت این چیزا رو بهش نگیا. مواظب باش. هر حرفی رو نزنی. هدفمند صحبت کن، هدفمند.